In een kort geding dat diende voor de rechtbank van Den Haag, vorderde Screentime, ontwikkelaar van het programma POPSTARS, een verbod op het teken THE NEXT POPSTAR, de nieuwste talentenjacht uit de koker van Talpa, het productiebedrijf van John de Mol. Deze uitspraak levert interessante nieuwe inzichten op wat betreft het begrip ‘algemene bekendheid’ van een merk.
De populaire talentenjacht POPSTARS werd tussen 2008 en 2011 in Nederland uitgezonden op SBS6. Al sinds 2001 is Screentime de producent van dit programma, dat in vele andere landen is uitgezonden. Screentime beschikte over een recente spoedregistratie van het woordmerk POPSTARS. Deze aanvraag is inmiddels geweigerd vanwege het beschrijvend karakter van het woord ‘popstars’ als benaming voor een muziektalentenjacht.
Niet geldig
De kortgedingrechter wees de vordering van Screentime af. Ook afgewezen werd het betoog van Screentime dat POPSTARS dan toch in elk geval – ondanks het beschrijvend karakter – is ingeburgerd onder het relevante publiek in de Benelux. Screentime kon namelijk niet aantonen dat POPSTARS in (bijna) de gehele Benelux was ingeburgerd. In België en Luxemburg is POPSTARS immers niet of nauwelijks gebruikt, zodat POPSTARS daar ook niet ingeburgerd kon zijn.
Beet
Als laatste redmiddel zocht Screentime heil in het Unieverdrag van Parijs. Hierin is bepaald dat een algemeen bekend merk ook zonder registratie voor bescherming in aanmerking komt. En hier heeft Screentime beet. De voorzieningenrechter oordeelt dat wél voldoende is aangetoond dat POPSTARS in Nederland algemeen bekend is. Enigszins in tegenstelling tot wat de wettelijke terminologie ‘algemeen bekend merk’ suggereert en ook tegen eerdere uitspraken in, wijst de kortgedingrechter erop dat algemene bekendheid in de ‘desbetreffende sector van het publiek’ al voldoende is (in dit geval: toeschouwers van talentenjachten). Nu Screentime kan aantonen dat POPSTARS intensief is gebruikt in Nederland, kan zij Talpa verbieden het overeenstemmende teken THE NEXT POPSTAR te gebruiken.
Bedrijven die nu menen te kunnen leunen op de algemene bekendheid van een ongeregistreerd merk, zijn gewaarschuwd. De drempel om algemene bekendheid aan te nemen, ligt nog steeds behoorlijk hoog en er komt bovendien een flinke bewijslast bij kijken. De merkhouder maakt het zichzelf een stuk makkelijker wanneer hij een ‘keihard’ bewijs van inschrijving van zijn merk op tafel kan leggen.