Om modelbescherming te krijgen, geldt als belangrijkste voorwaarde dat het betreffende model nieuw is en een ‘eigen karakter’ heeft. Juist over dat eigen karakter is in de rechtspraak veel te doen.
Geen gewoon merk
Volgens de Verordening inzake het EU-model wijkt de algemene indruk die een model met een eigen karakter wekt, af van oudere modellen. Deze oudere modellen vormen het zogenoemde vormgevingserfgoed. Vorig jaar oordeelde de Hoge Raad in de Apple/Samsung-zaak dat dit erfgoed bestaat uit álle oudere modellen tezamen. Dat wil zeggen dat ook afzonderlijke modelkenmerken en de combinatie hiervan deel uitmaken.
Bekende mode-zaak
Een bekende zaak over het eigen karakter is de zaak Karen Millen Fashions (Karen Millen) tegen Dunnes Stores (Dunnes). In 2005 ontwierp Karen Millen een gestreepte blouse en een zwarte, gebreide top en bracht deze in Ierland op de markt. Winkelketen Dunnes liet de kledingstukken namaken en bood ze te koop aan. Daarop aangesproken door Karen Millen verweerde Dunnes zich door te stellen dat de kleding van Millen geen eigen karakter heeft, omdat bepaalde kenmerken van de gekopieerde kledingstukken al voorkwamen in oudere modellen.
Uitleg
Naar aanleiding van deze zaak heeft het Hof van Justitie (HvJ) recent uitleg gegeven over het begrip ‘eigen karakter’. Het hof oordeelt, anders dan de Hoge Raad een jaar eerder, dat het vormgevingserfgoed slechts bestaat uit alle oudere, individueel beschouwde, modellen en dus niet ook uit de (denkbeeldige) combinatie van de kenmerken van de oudere modellen. Het HvJ komt hiermee op voor de modelhouder. Van een eigen karakter is eerder sprake wanneer alleen hoeft te worden vergeleken met individueel beschouwde modellen.