Een beschrijvend woordmerk kan in veel gevallen niet worden geregistreerd. In het geval van Vlaanderen Muziekland denkt het Brusselse Hof van Beroep daar anders over.
1.Welke partijen stonden tegenover elkaar?
De TV Makers (gevestigd in België) versus het Benelux Bureau voor de Intellectuele Eigendom (BBIE), de bevoegde autoriteit op het gebied van merk- en modelregistraties in de Benelux. De zaak werd gevoerd voor het Hof van Beroep in Brussel.
2. Waar ging het over?
Het BBIE had de aanvraag van de TV Makers van het (woord)merk Vlaanderen Muziekland, voor onder andere geluidsdragers en culturele activiteiten (tv-programma’s), eerder geweigerd. Het argument was dat dit woordmerk niet onderscheidend is omdat de twee begrippen ‘Vlaanderen’ en ‘Muziekland’ los van elkaar én in samenhang bezien, beschrijvend van aard zijn. Voor dergelijke begrippen kan daarom geen exclusieve merkbescherming worden verkregen.
3. Wat was de uitspraak?
‘Vlaanderen Muziekland’ is volgens het Brusselse Hof wel degelijk onderscheidend en dus niet puur beschrijvend. Met als gevolg dat het merk wél wordt ingeschreven in het Benelux merkenregister en dat TV Makers dus exclusieve rechten heeft op dit merk.
4. Wat was de motivatie van het Brusselse Hof?
‘Vlaanderen Muziekland’ komt als woordcombinatie niet voor in de Nederlandse taal. In deze combinatie zit ook geen logisch of grammaticaal verband. ‘Muziekland’ is een nieuw woord en het bestaat dus niet in de Nederlandse taal. De combinatie van de twee begrippen is eveneens ongewoon, berust op fantasie en heeft volgens het Hof van Beroep iets extra’s ten opzichte van de losse woorden. ‘Vlaanderen Muziekland’ blijft volgens het Hof in het geheugen hangen en stelt het publiek in staat zich een positieve of juist negatieve ervaring te herinneren, en zo de waren en diensten (het tv-programma dus) van concurrerende programma’s te onderscheiden.
5. Wat kunnen we ervan leren?
Het Brusselse Hof lijkt ietwat soepeler naar beschrijvende merken te kijken dan het Haagse Hof en het BBIE. Het Brusselse Hof borduurt met deze recente uitspraak voort op haar eerdere uitspraken en laat hier met name ruimte voor beschrijvende neologismen: niet bestaande woorden die wel als beschrijving te begrijpen zijn. Gunstig voor Belgische merkhouders, maar er is een goede kans dat de Haagse rechter er anders tegenaan zou hebben gekeken. Het ziet er dan ook niet naar uit dat de praktijk van het BBIE door deze uitspraak zal veranderen.
