Je verkoopt een product dat niet onder octrooibescherming valt in Nederland aan een afnemer, maar jouw afnemer exporteert het vervolgens naar Duitsland, waar het product wel wordt beschermd door een octrooi. Hoe zit het dan met jouw aansprakelijkheid?
Wat is er aan de hand?
Een octrooihouder kan van een vermeende inbreukmaker een schadevergoeding vorderen. Echter, hij kan deze schadevergoeding alleen vorderen van de inbreukmaker die wist of redelijkerwijs had moeten weten dat zijn handelingen inbreuk maakten. Dit is in het bijzonder het geval wanneer een leverancier aan een afnemer een product verkoopt dat in het buitenland onder octrooibescherming valt. In principe is de verkoop, die plaatsvindt in een land waar geen octrooibescherming is, toegestaan. Maar met name in Duitsland is er een nogal ruime interpretatie van deze aansprakelijkheid, waardoor de arm van de Duitse octrooiwet soms tot aan in het buitenland tot stand gekomen transacties reikt. Een nieuwe beslissing van het Bundesgerichtshof geeft meer concrete handvatten.
Wat zijn de gevaren voor leveranciers in andere landen?
Een leverancier die in het buitenland producten levert aan zijn eveneens buitenlandse afnemer, is niet per se verplicht om na te gaan wat er met de verkochte producten gaat gebeuren. Pas wanneer de leverancier concrete aanwijzingen heeft dat de verkochte producten uiteindelijk in Duitsland zullen eindigen, moet hij zijn afnemer waarschuwen dat de producten in Duitsland onder octrooibescherming vallen. En daar dus niet mogen worden geleverd.
Is er al een zaak geweest die dit duidelijk maakt?
In de zaak Abdichtsystem verkocht een buitenlands bedrijf aan een ander bedrijf in het buitenland producten die in het betreffende land niet onder octrooibescherming vielen, maar in Duitsland wel. De afnemer voerde vervolgens de producten in Duitsland in. De buitenlandse leverancier werd aansprakelijk gehouden voor directe verkoop aan Duitse klanten, maar niet voor de verkoop aan de buitenlandse afnemer. De buitenlandse leverancier verdedigde zich immers door te stellen dat hij niet wist wat zijn afnemer verder met die producten deed.
De Duitse rechter heeft duidelijk gemaakt dat de leverancier niet de hele verdere keten van zijn afnemer hoeft te volgen. Enkel als er concrete aanwijzingen zijn dat de afnemer de producten toch in Duitsland gaat brengen, moet de leverancier zijn levering staken om octrooi-inbreuk te voorkomen. Een concrete aanwijzing kan bijvoorbeeld zijn dat de afnemer vraagt om de handleiding in het Duits bij te voegen.
Wat adviseert VO hierover?
Het is belangrijk om je ervan bewust te zijn welke octrooirechten, en waar, mogelijk op je product rusten. Zodat je vervolgens – als leverancier – een inspanning doet om te voorkomen dat je producten in een land terecht komen waar ze onder octrooibescherming vallen. Eventuele aansprakelijkheid kun je ook beperken door bijvoorbeeld te leveren met verkoopvoorwaarden waarin de aansprakelijkheid wordt gemaximeerd.
